Traugutta 7 ("Chętnie pomogę", MOCAK, Kraków, 28-29.09.2012)

*

"Chętnie pomogę" to działanie, które otwiera mnie na potrzeby społeczeństwa, te bardziej realne, związane nie z moimi potrzebami artystycznego spełnienia, ale z tym co osoba zgłaszająca się mogłaby potrzebować od twórcy. W zasadzie to mój cel (około)artystyczny nadal jest cały czas gdzieś w tle, w kontekście bycia twórcą, a mój cel to właśnie oddanie siebie i swoich umiejętności w ręce innych osób, które uznały, że:
- chcą ode mnie pomocy;
- chcą mnie spotkać;
lub nawet
- chcą mi pomóc w działaniu (bo okazywało się, że niektóre osoby, kontaktowały się ze mną z takim zamysłem);

W Krakowie moja "Chętna pomoc" ściśle powiązała się z internetową promocją MOCAK-u, przy którym realizowałem moją pomoc. Jedną z osób, która zgłosiła się była Grażyna Cetnar, właścicielka kamienicy przy ulicy Traugutta 7. Państwo Cetnar oczekiwali ode mnie działania / działań artystycznych mających na celu ocalić od zapomnienia historię ich miejsca.
Na samym początku obejrzałem całą kamienicę (http://pasozyt.blogspot.com/2012/09/chetnie-pomoge-mocak-dzien-2-3.html), dużo rozmawialiśmy. Szczególnie zaciekawił mnie moment budowy / rozbudowy / zmiany i w swoich realizacjach chciałem skupić się właśnie na nim. Zaproponowałem dwie realizacje:

1. na fasadzie kamienicy:

"44 MEN WILL CHANGE THIS HOUSE IN 44 WEEKS"
(nazwa końcowa, którą ustaliłem wspólnie z państwem Cetnar)
interwencja malarska na fasadzie kamienicy, akryl

Kamienica ma około sto lat, a tylko ona na ulicy Traugutta ma jedno piętro i wygląd podstarzałej. Wyobraziłem sobie, że cała ulica kiedyś inaczej wyglądała, a teraz kiedy ta ostatnia kamienica zostanie zmieniona w ciągu najbliższego roku lub półtora (nie wiadomo jeszcze dokładnie jak zostanie zmieniona, są różne plany, ale nie mi o nich mówić) można się chwilę zastanowić nad tą zmianą.
Początkowo proponowała bardziej dosadny napis, po polsku: Ta kamienica zostanie przebudowana w ciągu XX tygodni, ale końcowo doszliśmy do angielskiej wersji z większą dozą poetyckości, która jest pomysłem Państwa Cetnar. Spodobały mi się sugestie od Grażyny i Jerzego, dzięki temu ta realizacja jest po prostu naszą wspólną pracą, w którą się bardzo zaangażowaliśmy.
Wizualnie realizacja polegała na umieszczeniu tytułowego napisu na fasadzie, przy której druga wartość liczbowa będzie sukcesywnie z tygodnia na tydzień maleć, ale to już będzie aktywność właścicieli kamienicy.

prezentacja projektu

panorama Kasi, zresztą, te wszystkie zdjęcia z malowania też są raczej Kasi i czasem Grażyny :) 

pierwszą wartość tygodni wpisuje Jerzy, właściciel kamienicy

chłopaki z Mocak-u, Mariusz i Marcin, dzięki, bez nich tak szybko by mi nie poszło, zresztą tu mógłbym napisać laurkę dla całej instytucji za pomoc przy projekcie, nie tylko dlatego, że zaprosili mnie, ale także dla tego, że przy każdej sytuacji pomagali mi

tu z projektem był to czas chłopaków po godzinach pracy, więc naprawdę mi było miło, że nie dość, że nie robili mi raczej problemów to jeszcze po prostu byli chętni by mi pomóc w realizacji tej pracy. aż mi było głupio, że nie mogłem ich dalej zaprosić na piwo, zresztą, Grażyna chciała by zostali na kolacji, ale rzeczywiście musieli lecieć. odłożyć sprzęt i do domu.

Dzięki!

efekt:

i pierwsze pytania:

- a co tu będzie?

- czy tu będzie hostel jakiś?

- ciekawe czy im się uda?

"Mural (napis) na kamienicy przy ul. Traugutta 7.

fot. Grażyna Cetnar" (z fb)

Zdjęcie z wycieczki z Arturem Wabikiem po krakowskich muralach.

Grażyna Cetnar na do widzenia.

*

2. na fasadzie kamienicy:

"Znamiona procesu"
interwencja malarska na murze, akryl

Na podwórku kamienicy Państwa Cetnar na murze namalowałem pewnego rodzaju spirale, która nie ma początku. Mur jest w dużej części przysypany przez piach z piwnicy, w której właściciele modernizują fundamenty budynku. W tym wypadku ten piach jest symbolem procesu, zmiany, przebudowy. Gdy właściciele usuną go spod ściany to pozostanie po nim pusty obszar. Sama spirala i jej następne zewnętrzne linearne warstwy podkreślają niedoskonałości z przeszłości, a przy każdej następnej ten proces postępuje w kierunku wyjątkowej, pojedynczej historii, która ogarnia całą ścianę.
(na dodatek usłyszałem, że wcześniej rosły tam róże ;) )

*

a ja już wyjechałem z Krakowa i pozdrawiam Państwo Cetnarów i cały MOCAK i wszystkich.