english version (polish version at the bottom)
Every texts which I'm publishing here are on shown boards that are the element of this work.
THE FIRST BOARD:
13.12.2013
The easiest way to describe everything is to use points and dashes so I will do that:
1. Every event is happening under LOCIS - residence program in CoCA in Torun (LOCIS is a collaboration between Leitrim County Council Arts Office, Ireland; Centre of Contemporary Art in Torun, Poland; and Residence Botkyrka, Sweden). I’m from Torun and for that my idea of participation is a bit more funny.
2. Every artist gets 2 000 zł for production of his art + 500 zł for technical cases and installation for his realisation (from the start I want to avoid them for having more money for the idea):
- the original idea was to hire someone to work on the whole duration of exhibition, that is from 13 December 2013 to 20 February 2014, I didn’t want the money to be used to purchase some materials, I just wanted to give it to someone;
- (the basis of my activity is being a parasite on art world and as there can be a parasite it can be a host also, so after some time I wanted to operate parallelly as host, this means: to give directly and unambiguously goods from my art activity, I thought it only makes sense to direct my hosting or society (my older activities such as „Can I help you” or „Job offer”));
- at first I was thinking of giving money to a person from Torun (there would be an advertisement, a recruitment, motivational letters, meetings and the election of one person) who would paint spirals* on the exhibition at opening hours of institution where the audience could watch the whole situation, the person would have to paint two large canvases, a black spiral on a white canvas and a white spiral on a black canvas (I’m refer here to the hundredth anniversary of Kazimir Malevich’s Manifesto of Suprematism); unfortunately I felt that something was missing: two 2x2m canvases would cost 760 zł + paints and brushes = 1000 zł ... = too much;
- with the passing of time the concept turned into making an open competition for any idea to be implemented in Torun, reducing funds for materials (two canvases 1x1m+paints/brushes=350 zł) and more cash for the selected contractor as a person or organization, documentation and photos hanged on the wall around the painted spirals*, spirals painted at the exhibition space, a recruitment, motivational letters, descriptions of ideas, any idea: from cultural activities to cash-strapped people with a description on what they need, I most wanted those people but it seemed unlikely that the most needy persons would notice this announcement and if they would even come it would be too cynical to do "contest" and selection among those people... so finally people associated with culture will come, my friends or friends of friends and money would be in the same circuit;
- I decided to aim my attention to someone who really needs the money, I got the idea to find a family in need. I figured out that for the family would be too problematic to paint at the exhibition space - painting will be more comfortable at home and I hope that they agreed to document the process of painting spirals* so I must also buy a cheap camera (camera + memory card = 350 zł); I was expecting that I find boards for hanging documentation in CoCA’s warehouse, a technical department would also let use their tools , photos will be printed on institutional printer, so I won’t bear any costs in those cases, it means that I will spend 700 zł on materials and 1800 zł will be for the family, I thought it was a fair, good and enjoying me idea.
3. I started to think. I need a honest family (someone could hide paints and canvases easily and sell them at a flea market, steal the camera and say that unfortunately they don’t have it now because of some other family members that are drinking or some family „friends”). I won’t find the family myslef, I have to find a support. I remembered that I have a friend - Monica Szlosek, working in the Family Welfare Centre. I went there and they liked the idea. Ms. Iza Sławińska who works at the area of my interest suggested the Wioletta’s family - a single mother with three kids.
4. I went to Wioletta. She was happy. My proposal was accepted with a great enthusiasm, she agreed to the publication of their image and self-documenting of the process also and even writing notes. During our first meeting when I was saying about spirals *, the son caught the topic so much that he went to his room and tried to draw little spirals on a paper. Wioletta finally decided also that it would be interesting activity because of the whole family activity. We have established a deadline for painted spirals but it's their personal thing when they want to paint. I will visit sometime to talk and copy photos.
5. The title. I don’t have the title of this work but here are some suggestions for those who need it: Untitled, Next chapter, Privilege to work, Family spiral.
*spiral is the thread that I paint from the year, a cascade of accumulating, non-geometric, accepting mistakes (while painting), very organic and as for spirals - a mesmerizing optical effects; painting spiral isn’t so easy, it’s a painstaking work which requires patience and concentration but anyone can paint a spiral, each one will have a different dynamic of lines, a different approach to the inevitable defect. Spiral accepts every person and shows the individuality. Spiral will visually work well, will be always aesthetic, regardless of who will paint.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
The letter from Wioletta:
Torun 12.12.2013 r.
Participation in this project is a very interesting experience for me and for my children. We wondered what will be the result. We were afraid at first time when we saw materials: paints, brushes and canvases and we asked each other: „Will we be up to the task?”. We started two days ago and I know for sure that this question is unnecessary because that what we experience and how we bond together gives us a lot of fun and interesting experiences.
We aren’t a wealthy family but I’m glad that we will be enriched with new experiences that life has brought us. We look forward for joint moments in painting and how it was today - we mold in clay. Children were quite delighted. I’m thankful to Arek that he didn’t only think about himself, about his success but also for the family as we are.
Wiola with children
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Canvases were painted by all members of the family at the first phase. There you can see differences in use a brush between children and a parent (in the art jargon: painterly gesture). We can see it especially on the degree of care that each one chooses on himself.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
THE SECOND BOARD:
I tried to capture the entire process on camea: conversations at Family Welfare Centre, talks at CoCA, purchase of the materials, meetings at the home of Wioletta’s family when I got to know kids: Ola, Tymek, Zosia and finally photos which were taken by the family when they started painting. Also sometimes I added contextual photos where I was preparing materials for boards.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
The aim at the beginning was to capture the specificity of painting spirals before entering the destination canvases by Wioletta and children. We agreed to start from sketching on small canvases. This will increase the confidence and overtake doubts before the larger formats. Children also wanted to paint so I prepared square papers for them.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Wioletta with kids had time to paint spirals from 10 December 2013 to 20 February 2014 which is slightly more than two months.
During this time I was in constant contact with Wioletta and always when I was in Torun I was visiting them. I was in touch with process, if there was any doubts or something else but we talked about the general living conditions also: the labor-market (Wioletta is looking for a job for more than three years looking, by the Office of Employment or trying to find some casual jobs) and sometimes talked about the family financial situation (social help, etc). Let's face it - a single mother with three children, including two very young, isn't encouraging for potential employers.
For example. I remember that within two months of the winter season all kids were sick.
This is the background process of these paintings.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
THE THIRD BOARD:
Work plays the huge role in human life and society. In very simple terms we can say that it meets the three basic and interrelated functions: economic, social and profitable.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"Work is something that gives you money so you can function in society; work allows a person to feel be needful and can derive satisfaction; work allows you to meet new people and expanding horizons." (words found on online forum about the labor-market)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
The lack of work is far-reaching with consequences.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Wioletta has no job but thankfully she has the family.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
THE FOURTH BOARD:
I hope that by my idea of use financial capital for the art-project I stopped for a moment the spiral of unemployment. I hope too that I gave a small cash injection and I was able to uplift a little.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
I think that Wioletta with children have fulfilled the established work.
View on the exhibition:
Wersja polska
Wsystkie teksty, które tu publikuje są na wyeksponowanych tablicach, które są częścią pracy.
PIERWSZA TABLICA
-
13.12.2013
Najprościej jest opisać wszystko w punktach i podpunktach, więc tak zrobię:
1. Wszystkie wydarzenia dzieją się w ramach programu rezydencyjnego LOCIS w CSW w Toruniu (LOCIS dzieje się równolegle też w Centrum Rzeźby w Leitrim w Irlandii i w Bortryka w Sztokholmie w Szwecji). Jestem z Torunia, więc tym bardziej zabawna jest dla mnie idea tej rezydencji i tym bardziej chciałem zwrócić się ku lokalności.
2. Każdy z artystów otrzymał 2 000 zł na produkcję swojej artystycznej realizacji + 500 zł na prace techniczno-montażowe (których od samego początku chciałem uniknąć, by zwiększyć pole swoich środków):
- pierwotnym pomysłem było zatrudnienie kogoś do pracy na czas trwania wystawy, czyli od 13 grudnia 2013 do 20 lutego 2014, nie chciałem, aby moje pieniądze na produkcję poszły na zakup jakichś tam materiałów, tylko żeby ktoś je bezpośrednio dostał;
- (podstawą mojego działania jest bycie pasożytem względem tzw. art worldu (świata sztuki), a jak jest pasożyt, to może być także żywiciel, więc z czasem chciałem równolegle prowadzić działalność żywicielską, czyli dawanie bezpośredniego
i jednoznacznego dobra ze swojej sztuki; uznałem, że jedynie sensowne jest nakierowanie żywicielstwa na społeczeństwo (moje starsze działania np. Chętnie pomogę, Dam pracę));
- początkowo pieniądze miały trafić do osoby z Torunia (oznaczałoby to ogłoszenie o pracę, nabór, listy motywacyjne, spotkania i wybór takiej osoby), która malowałaby spirale* na wystawie w godzinach otwarcia instytucji, gdzie widz mógłby ją obserwować (zarówno spirale jak i osobę malującą na dwóch dużych płótnach, czarną spiralę na białym płótnie i białą spiralę na czarnym płótnie (odwołuję się to do setnej rocznicy Manifestu Supermatyzmu Kazimierza Malewicza, ale to jest takie dalekie tło działania, może ciekawe dla krytyków sztuki); to tak w dużym skrócie; niestety, czegoś mi brakowało: dwa płótna 2x2m to 760 zł + farby i pędzle = 1000 zł... = sporo;
- z czasem pomysł przerodził się w zrobienie otwartego konkursu na jakikolwiek pomysł do realizacji w Toruniu, ograniczenie środków na materiały do dwóch płócien, 1x1 m + farby/pędzle=350 zł i więcej kasy dla wybranego wykonawcy w postaci osoby lub może nawet organizacji, dokumentacja i materiał zdjęciowy zawieszany wokół malowanych spirali*, spirale malowane w przestrzeni wystawowej; nabór, listy motywacyjne, opisy pomysłów, jakikolwiek pomysł, w założeniu: od kulturalnego działania po osoby w rzeczywiście trudnej sytuacji finansowej z opisem na co potrzebują – na tych osobach najbardziej mi zależało, ale wydawało się jednak mało prawdopodobne, by najbardziej potrzebujące osoby usłyszały o tym i rzeczywiście przyszły, a jakby przyszły to według mnie byłoby zbyt cyniczne, żeby wśród takich osób robić „konkurs” i selekcję..., więc zostałyby osoby związane z kulturą, czyli moi bliżsi/dalsi znajomi, czyli pieniądze zostałyby w niemalże tym samym obiegu;
- stwierdziłem, że muszę nakierować swoją uwagę na kogoś, kto rzeczywiście potrzebuje pieniędzy, wpadłem na pomysł znalezienia potrzebującej rodziny z Bydgoskiego Przedmieścia (tu się wychowałem). Pomyślałem, że zbyt problematyczne dla rodziny byłoby malowanie w przestrzeni ekspozycyjnej – bardziej komfortowe będzie malowanie w domu. Do tego idealnie, jakby zgodzili się sami dokumentować malowanie spirali*, muszę tym samym załatwić jakiś tani aparat (aparat + karta pamięci = 350 zł), czyli z 2500 zł wydam 700 zł na materiały; spodziewałem się, że tablice do zawieszania zdjęć znajdziemy w magazynie CSW, dział techniczny użyczy mi także narzędzi, a zdjęcia będę drukować na instytucjonalnej drukarce, więc z tego tytułu nie poniosę kosztów, a 1800 zł zostanie dla rodziny; całościowo uznałem, że to słuszny, dobry i cieszący mnie pomysł.
3. Zacząłem myśleć. Potrzebuję uczciwej rodziny (ktoś łatwo mógłby po kilku dniach schować farby i płótna (później je sprzedać na pchlim targu), ukraść aparat i powiedzieć, że niestety, ale już nie ma – jak niestwarzająca problemy osoba pijąca z rodziny to może i „znajomy” rodziny). Sam rodziny nie znajdę, muszę się kimś wesprzeć. Przypomniałem sobie, że mam koleżankę – Monikę Szlosek, pracującą w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie działającym na Bydgoskim Przedmieściu. Poszedłem. Pomysł się spodobał. Pani Iza Sławińska, która pracuje w interesującej mnie dzielnicy, zaproponowała rodzinę Wioletty – samotnej mamy z trójką dzieciaków.
4. Poszedłem do Wioletty. Ucieszyła się. Moją propozycję przyjęła z wielkim entuzjazmem, zgodziła się także na publikację swojego wizerunku i samodzielnego dokumentowania malowania, a nawet pisania notek w trakcie całego działania. Podczas naszego pierwszego spotkania opowiadałem już o spiralach*, syn na tyle złapał temat, że poszedł do swojego pokoju i spróbował rysować małe spirale na kartce. Ostatecznie Wioletta uznała, że będzie to także ciekawe zajęcie ze względu na wspólną rodzinną aktywność. Ustaliliśmy czas na namalowanie spiral do 20 lutego, ale to, kiedy Wioletta z rodziną będą malować, to już ich indywidualna sprawa – ja jedynie czasem wpadnę na herbatę, by porozmawiać i przegrać zdjęcia.
5. Nazwa. Pracy celowo nie nazywam, ale tym, którzy potrzebują nazwy, podaję robocze pomysły: Bez tytułu, Następny rozdział, Przywilej pracy, Rodzinna spirala.
*spirala to wątek, który maluję od roku – nawarstwiające się, niegeometryczne, akceptujące błędy podczas malowania, czyli w efekcie bardzo organiczne i jak to spirale – hipnotyzujące oraz stwarzające efekty optyczne; malowanie spirali nie jest wcale takie łatwe, to jednak żmudna praca, która wymaga cierpliwości i skupienia, ale każdy może namalować spiralę, każdy będzie miał też inną linie, inną dynamikę linii, inne podejście do błędu. Dzięki temu spirala akceptuje każdą osobę i na swój sposób ukazuje jej indywidualność; niezależnie kto ją będzie malował, to i tak będzie dobrze działać wizualnie, zawsze będzie estetyczna.
-
Toruń 12.12.2013 r.
Udział w tym projekcie jest dla mnie i dla moich dzieci bardzo ciekawym przeżyciem. Zainteresowało nas to i także zaciekawiło, co z tego wyniknie.
W pierwszej fazie tego projektu, po dostarczeniu produktów, trochę się wystraszyliśmy i zadaliśmy sobie wspólnie pytanie: „Czy nam się uda?”.
Zaczęliśmy dwa dni temu i wiem już na pewno, że to pytanie, które sobie zadaliśmy jest zbędne, ponieważ to co przeżywamy, i jak się wspólnie spajamy, daje nam dużo radości i ciekawych doznań ze strony mojej i moich dzieci.
Nie jesteśmy zamożną rodziną, ale cieszę się, że będziemy bogatsi w nowe doświadczenia, które życie nam przyniosło. Czekamy na wspólne chwile w malowaniu, i jak w dniu dzisiejszym lepieniu z gliny. Dzieci były wręcz zachwycone. Jestem wdzięczna p. Arkowi, że w swoim projekcie, pomyślał nie tylko o sobie, o swoich sukcesach, ale także o takiej rodzinie jak my.
Wiola z dziećmi
-
Płótna w pierwszej fazie były malowane przez wszystkich członków rodziny, na obrazach można zauważyć różnice między poszczególnymi dziećmi i rodzicem w użyciu pędzla (w żargonie artystycznym nazywa się to: gestem malarskim). Szczególnie można to zauważyć na stopniu staranności, który każdy sam sobie narzucał.
DRUGA TABLICA
-
Na zdjęciach próbowałem ująć cały proces: rozmowy w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie, rozmowy w CSW, zakupy materiałów, spotkania w domu Wioletty i jej rodziny oraz zdjęcia przy malowaniu płócien wykonane już przez dzieci Wioletty: Olę, Tymka i Zosię.
Czasem także dodałem zdjęcie, w jakich warunkach ja opracowuję zdjęcia, czyli np. na korytarzu w CSW.
-
Celem pierwszej fazy było uchwycenie przez Wiolettę i dzieciaki specyfiki malowania spiral przed wejściem na docelowe płótna. Umówiliśmy się, że zaczną od szkiców na mniejszych płótnach. Zwiększy to pewność siebie oraz wyprzedzi wątpliwości przed większymi formatami. Dzieci też chciały malować, więc przygotowałem dla nich kwadratowe kartki.
-
Wioletta z dzieciakami planowo miała czas na namalowanie obrazów od 10 grudnia 2013 do 20 lutego 2014 roku, czyli nieco ponad dwa miesiące.
W trakcie tego czasu byłem w ciągłym kontakcie z Wiolettą i jak tylko przebywałem w Toruniu, to ich odwiedzałem (aktualnie nie mieszkam w Toruniu). Na bieżąco wiedziałem, na jakim etapie jest praca z obrazami, czy są jakieś wątpliwości, etc, ale także rozmawialiśmy o ogólnej sytuacji bytowej: rynku pracy (Wioletta ciągle od ponad 3 lat szuka pracy, czy to przez Urząd Pracy, czy próbuje gdzieś pracować dorywczo) i z tym związanej rodzinnej sytuacji finansowej (często rozmawialiśmy także o zapomogach i pomocy socjalnej). Nie ukrywajmy - samotna matka z trójką dzieci, w tym dwójką małych, nie jest zachęcająca dla potencjalnych pracodawców.
Dla przykładu. Z tego co pamiętam, to w ciągu dwóch miesięcy sezonu zimowego wszystkie dzieciaki się rozchorowały.
Właśnie w takim kontekście powstawały obrazy.
TRZECIA TABLICA
-
Praca odgrywa dużą rolę w życiu człowieka i społeczeństwa. W wielkim uproszczeniu można powiedzieć, że spełnia ona trzy podstawowe i współzależne funkcje: ekonomiczną, dochodową i społeczną.
Funkcja ekonomiczna jest czynnikiem tworzenia produktu społecznego. Praca tworzy nowe wartości, umożliwia wzrost produkcji dóbr i usług, przyczynia się do wzrostu dobrobytu społecznego. Praca jest najbardziej aktywnym czynnikiem procesu gospodarczego, ponieważ to ludzie uruchamiają maszyny, środki transportu czy środki finansowe.
Funkcja dochodowa jest środkiem uzyskiwania przychodów. Ludzie pracują głównie dlatego, aby uzyskiwać dochody niezbędne do życia.
Funkcja społeczna jest środkiem zaspokojenia aspiracji zawodowych i społecznych. Ludzie spędzają w środowisku pracy znaczną część swojego życia.
-
„Praca to coś, co daje pieniądze, dzięki którym można funkcjonować w społeczeństwie; to coś, co pozwala człowiekowi czuć się potrzebnym i, z czego można czerpać satysfakcję; to coś, co pozwala poznać nowych ludzi i rozwija horyzonty.” (wypowiedź znaleziona na forum internetowym poświęconemu rynkowi pracy)
-
Brak pracy jest brzemienny w skutkach.
-
Wioletta nie ma pracy, ale na szczęście ma rodzinę.
-
CZWARTA TABLICA
Mam nadzieję, że dzięki mojemu pomysłowi i wykorzystaniu kapitału finansowego do realizacji projektu artystycznego, przerwałem na chwilę spiralę bezrobocia, przekazałem mały zastrzyk finansowy oraz udało mi się dodać trochę otuchy.
Myślę, że Wioletta z dzieciakami, wywiązała się z przyjętej pracy.
Final exhibition "Please call Stella" at CoCA Torun
artists: Jonas Nobel, Maja Hammarén (SE), Cathal Roche (IRL), Arek Pasożyt, Patrycja Orzechowska (PL)
http://csw.torun.pl/exhibitions/exhibitions-db/please-call-stella
/
Finalna wystawa "Please call Stella" w CSW Toruń
artyści: Jonas Nobel, Maja Hammarén (Szwecja), Cathal Roche (Irlandia), Arek Pasożyt, Patrycja Orzechowska (Polska)
http://csw.torun.pl/wystawy/baza-wystaw/please-call-stella
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz